Η Εκκλησία δέχεται τον αθλητισμό, υιοθετεί όλα τα παιχνίδια και την άθληση, αρκεί η άθληση να μην είναι αυτοσκοπός στην ζωή μας, αλλά να αποβλέπει στην ψυχική εξισορρόπηση του ανθρώπου, την βελτίωση των κοινωνικών καταστάσεων και την πνευματική ολοκλήρωση του ανθρώπου. Κάθε άθληση είτε στον στίβο της ζωής, είτε στο γήπεδο, είτε στο σκάμμα που λέγεται κρεβάτι του πόνου, είναι σωματική και ψυχική άσκηση που πρέπει να γίνεται με διαφόρους κανόνες, με κατάλληλους προπονητές, με πολύ μεγάλη υπομονή και καρτερία, διότι κατ αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος ωριμάζει ψυχολογικά, κοινωνικά και πνευματικά. Η άθληση, σωματική και ψυχική, πρέπει να αποβλέπει στην πνευματική ωρίμανση του ανθρώπου.