Η παρούσα μονογραφία φιλοδοξεί να αναδείξει τα αναπάντητα ερωτήματα για την ενδομητρίωση, την αινιγματική αυτή γυναικολογική νόσο. Η ποικιλία της θεματολογίας, η ωριμότητα της προσέγγισης, η προσιτή γλώσσα και η σαφήνεια των νοημάτων, που χαρακτηρίζουν την έκδοση, δημιουργούν τη διάθεση ανάπτυξης ενός ιδιόμορφου «διαλόγου» με τον αναγνώστη.

Οι λεπτομέρειες της παθοφυσιολογίας της, οι λεπτές αποχρώσεις της μοριακής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο έκτοπο ενδομήτριο και την ενδομητρική του κοίτη, η καθυστερημένη διαγνωστική προσπέλαση, η ατελής θεραπευτική αντιμετώπιση, οι παράγοντες που καθορίζουν τη συχνότητα και τη βαρύτητα των υποτροπών, οι παράμετροι που υπαγορεύουν την ύπαρξη «σιωπηλής» νόσου, αλλά και η κυτταρική βιολογία των αλλοιώσεων, είναι μερικές μόνο από τις πτυχές του προβλήματος που ζητά λύση.

Σε πολλές από τις ερευνητικές ομάδες που επιμελώς ασχολούνται με την αναζήτηση πειστικών απαντήσεων στο πρόβλημα της ενδομητρίωσης, είναι διάχυτη η εντύπωση ότι η ενδομητρίωση είναι μια «προσωπική» νόσος. Η κλινική της έκφραση φαίνεται πως είναι αποτέλεσμα ενός μοναδικού σε κάθε περίπτωση συνδυασμού των γενικών χαρακτηριστικών της ενδομητρίωσης με το γονιδιακό υπόβαθρο και τη διαφορετική επίδραση του περιβάλλοντος δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι πρόκειται για μια «νόσο-αποτύπωμα» για την κάθε ασθενή.