ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε φοιτητές, καθώς και σε κάθε ενδιαφερόμενο αναγνώστη. Ακολουθώντας αμφίδρομη πορεία, από τη θεωρία στην εμπειρική έρευνα και το αντίστροφο, το βιβλίο μελετά και αναλύει βασικές έννοιες που αφορούν στη Διδακτική της Ιστορίας, στον σχεδιασμό και στη μεθοδολογική οργάνωση της διδασκαλίας της Ιστορίας καθώς και σε σχετικά θέματα αξιολόγησης. Το βιβλίο εξετάζει τη διπλή δραστηριότητα που συντελείται στην τάξη, τη διδασκαλία και τη μάθηση, κατά την οποία ο μαθητής προσεγγίζεται όχι ως παθητικός αποδέκτης γνώσεων, αλλά ως δημιουργός ιστορικής σκέψης.

Βασικοί σκοποί του βιβλίου είναι η κατανόηση και η εκμάθηση των θεμελιωδών ιστορικών εννοιών και η εφαρμογή πρόσφορων παιδαγωγικών και διδακτικών πρακτικών ιστορικής ανάλυσης, κριτικής προσέγγισης και ανάπτυξης δεξιοτήτων των μαθητών ώστε να αποκτήσουν ιστορική παιδεία, χωρίς να ακυρώνεται η επιστημολογική ιδιαιτερότητα της Ιστορίας και να παραβλέπεται η πολυπλοκότητα του ιστορικού "γίγνεσθαι". Περιγράφονται αναλυτικά στο βιβλίο διδακτικές μέθοδοι, στρατηγικές και τεχνικές που μπορούν να αξιοποιηθούν από τον/την εκπαιδευτικό στο πλαίσιο σχεδιασμού της διδακτικής μεθοδολογίας, οι φάσεις της δημιουργίας ενός διδακτικού σεναρίου Ιστορίας, οι ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβεί ο/η εκπαιδευτικός προκειμένου να προγραμματίσει τη διδασκαλία του/της. Επίσης, αναλύονται θέματα εκπαιδευτικής αξιολόγησης, όπως μορφές αξιολόγησης, μέθοδοι αξιολόγησης και ανατροφοδότηση. Το βιβλίο πραγματεύεται πολυεπίπεδες, πολυπρισματικές διδακτικές προσεγγίσεις (περισσότερες της μίας ιστορικές αφηγήσεις/ερμηνείες, μακρο- και μικρο-ιστορία, κοινωνική/οικονομική ιστορία, ιστορία του πολιτισμού) που καλύπτονται με θεωρητική τεκμηρίωση και συνοδεύονται από αντίστοιχα διδακτικά παραδείγματα και διδακτικές εφαρμογές. Έτσι, το βιβλίο συμβάλλει στον σχεδίασμά των βέλτιστων συνθηκών για τον μετασχηματισμό της σχέσης των μαθητών με την ιστορική γνώση σε κριτική και αναστοχαστική διαδικασία, ώστε να γίνει η Ιστορία γοητευτική και ενδιαφέρουσα, καθοριστικό μάθημα για τη διαμόρφωση του ατομικού και συλλογικού "εαυτού".