Η τεσσερακονταετής αρχιερατική διακονία του Γερμανού Καραβαγγέλη (1896-1935) εις πέντε εκκλησιαστικάς Επαρχίας του Οικουμενικόυ Θρόνου εκφράζει εναργώς τον δυναμισμόν του χαρισματικού τούτου Ιεράρχου και αποτυπώνει εντόνως την προβληματικήν της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και του Γένους κατά τα τέλη του δεκατουενάτου και κατά το πρώτον ήμισυ του εικοστού αιώνος.

Τα ποικίλα σοβαρά εκκλησιαστικά και εθνικά προβλήματα επηρέασαν αισθητώς τον Γερμανόν Καραβαγγέλην και απετέλεσαν τους πόλους, πέριξ των οποίων εκινήθη ούτος μεθ’ ικανής δεξιοστροφίας, εκπλήσσοντος θάρρους και απαραμίλλου αποφασιστικότητος. Μέχρι σήμερον, όμως, δεν απετιμήθη πλήρως και ολοκληρωμένως η προσφορά του Γερμανού, ούτε δε εσκιαγραφήθη δεόντως η όλη του πορεία και η συμβολή του εις την επίλυσιν των προβλημάτων των Επαρχιών, εις τας οποίας εκλήθη ούτος να υπηρετήσή.