Ο κουρδικής καταγωγής Κουντρέτ μεγαλώνει στις φτωχογειτονιές του Ντιγιάρμπακιρ, στη νοτιανατολική Τουρκία. Στο σχολείο βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, καθώς δεν ξέρει καλά τουρκικά και απαγορεύεται να μιλάει τη μητρική του γλώσσα. Το καλοκαίρι πριν το γυμνάσιο, συναντά, στα λαβυρινθώδη σοκάκια του μαχαλά, τη Σεράπ, που το όνομά της στα τουρκικά σημαίνει οφθαλμαπάτη και στα κουρδικά μεταφράζεται σε «Λεϋλάν». Ένας έρωτας γεννιέται και η σπίθα του σιγοκαίει για χρόνια όσες προσπάθειες κι αν κάνουν οι γονείς της Σεράπ για να την παντρέψουν, τόσα σχέδια διάσωσής της σκαρφίζεται ο Κουντρέτ που καταφέρνει πάντα να της χαλάει τους αρραβώνες, τον έναν μετά τον άλλον. Ο καιρός περνά, η υπόθεση «γάμος» κλείνει οριστικά για τη Σεράπ και το μόνο ίχνος της περιπέτειάς της με τον Κουντρέτ αποτυπώνεται στην υπόθεση ενός χειρόγραφου μυθιστορήματος με τίτλο «Η ζωή είναι πάντα μισή» που παραδίδει στον βιβλιοφάγο Κουντρέτ μια παλιά τους φίλη, η Νετιτζέ. Πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος είναι ένας αντιφρονών καθηγητής πανεπιστημίου με έντονη πολιτική δράση, ο οποίος πάσχει από καρκίνο σε τελικό στάδιο, και η γιατρός σύζυγός του, η οποία θα κάνει τα πάντα για να τον σώσει, υιοθετώντας ακόμα και παράτολμες πειραματικές θεραπείες.

Μέσα από ένα εντυπωσιακό μωσαϊκό χαρακτήρων και σκηνικών, όπου το κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα συναντά με ευρηματικό τρόπο τη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας, ο Ντεμίρτας αποτυπώνει στις σελίδες αυτές, γραμμένες εξ ολοκλήρου μέσα στη φυλακή, ένα σύμπαν βαθιά συντηρητικό, εχθρικό προς τις μειονότητες και τους υπερασπιστές της ατομικής και συλλογικής ελευθερίας, όπου η αναζήτηση της ευτυχίας είναι πάντα φευγαλέα, σαν οφθαλμαπάτη.