Από την κάμαρά μου που Σας γράφω, βλέπω μακριά την Ακρόπολη και θυμούμαι εκείνη τη βραδιά. Και βλέπω ακριβώς το μέρος, εκεί που μου δώσατε το χέρι σας ν ανέβω, κι εγώ ανέβαινα σιγά σιγά με τα γόνατα, και γελούσατε, χωρίς να ξέρετε πως το κανα επίτηδες, για να μην τελειώσουν γρήγορα τα μαρμαρένια σκαλοπάτια. Θυμάστε;...