Όταν η ποίηση εξερευνά το σκοτάδι της κατάθλιψης και τη μοναξιά της μελαγχολίας με σκοπό να βρει το φως της ελπίδας.

Η περίοδος της ενηλικίωσης είναι μοιραία και οι αλλαγές που φέρει αναπόφευκτες. Η γεύση των ευθυνών πικρή και τα διαδοχικά lockdowns καταστροφικά. Διάγνωση κατάθλιψης, διαταραχές της προσωπικότητας και αυτοάνοσα κυριαρχούν. Πού μπλέχτηκε η νεότητά μας και ποιος έρωτας την κλότσησε με λύσσα; Σε ποιο στενό της πόλης χάθηκε η ελπίδα και πού έχουνε κρυμμένα τα χρώματα; Ουρανοί και θάλασσες βάφτηκαν με μαύρο χρώμα και ο ήλιος αυτοκτόνησε. Είμαι πια ενήλικας. Και φοβάμαι.

58 αντισυμβατικά ποιήματα αφιερωμένα στο σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μακριά από ό,τι θεωρείται εργαλείο συνήθειας. Μια ωδή στη φυγή και ένας ύμνος στη μελαγχολία.