Όταν ο ήλιος δύει, εμπνέομαι και γράφω στο χαρτί
όσα αδυνατούν να ειπωθούν διαφορετικά.
Όταν ο ήλιος δύει, ονειρευόμαστε.
Όταν ο ήλιος δύει, αφήνουμε τις ψυχές μας ελεύθερες
να χορεύουν ρυθμικά στο θρόισμα των φύλλων.
Όταν ο ήλιος δύει, περπατάμε ξυπόλυτοι στην ακρογιαλιά.
Όταν ο ήλιος δύει, σε σκέφτομαι
και σε ερωτεύομαι ολοένα και περισσότερο.
Όταν ο ήλιος δύει, σιγολιώνω για εσένα.
Όταν ο ήλιος δύει, σε αισθάνομαι κοντά μου κι ας έχεις φύγει.
Όταν ο ήλιος δύει, πιστεύουμε σθεναρά
στην πραγματοποίηση των ονείρων μας.
Όταν ο ήλιος δύει, ερωτευόμαστε την ίδια τη ζωή!
Όταν ο ήλιος δύει, βιώνουμε κάθε συναίσθημα πιο έντονα.

Τελικά, ποια είναι η δύναμη του ηλιοβασιλέματος;
Πόσο εύκολα αποδεχόμαστε τα αισθήματα που μας διακατέχουν;
Αντέχουμε να τα ξεκλειδώσουμε;
Πώς συμβάλλει η ποίηση στον βίο μας;

Υ.Γ. Μέσω των συγκεκριμένων ποιημάτων, ευελπιστώ να αναγνωρίσετε και να αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας βιώνοντας κάθε ποίημα μοναδικά αναλόγως των εμπειριών και των σκέψεών σας!