Η γλώσσα ως λόγος είναι στενά συνδεδεμένη με το νου, δεν μπορεί να χωριστεί απ’ αυτόν. Πορευόμαστε στη ζωή μ’ αυτά τα δύο και τις αισθήσεις μας. Στο νου, στο λόγο και στις αισθήσεις του ανθρώπου εγγράφεται ο κόσμος όλος!

Όλη μας η ζωή είναι λόγος και χωρίς αυτόν δεν νοείται επικοινωνία που αρμόζει σε έλλογα όντα. Ο κόσμος χωρίς αυτή τη σύνθεση θα ‘ταν σαν να μην υπήρχε, και ο ίδιος ο άνθρωπος ακόμα θα ήταν μια αμελητέα και άβουλη μάζα χωρίς αξία. Γι’ αυτό και ο λόγος θα παραμένει πάντοτε το κυρίαρχο όργανο του ανθρώπου διότι σε αυτόν στηρίζεται κάθε επιστήμη, μ’ αυτόν ανοίγει δρόμους η φιλοσοφία και μ’ αυτόν πορευόμαστε με ελπίδα και στην αναζήτηση του επέκεινα.

Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια προσπάθεια προσέγγισης του γλωσσικού ιδιώματος του Σισανίου Κοζάνης μέσω συλλεχθέντος λεξιλογίου καθώς και της ετυμολογίας αυτού αφιερωμένη στην νέα γενιά που δεν άκουσε το γλωσσικό ιδίωμα ως “μητρική” γλώσσα, καθώς η πλειονότητα της δεν έζησε στο χωριό.