«Στην πόλη εγώ οδηγώ την πονεμένη, εγώ οδηγώ στη θλίψη την αιωνία, εγώ εκεί που είν’ οι κολασμένοι». Τα λόγια αυτά αντικρίζουν ο Δάντης και ο Βιργίλιος γραμμένα στην πύλη που οδηγεί στην Κόλαση. Οι τιμωρημένες ψυχές δεν έχουν ελπίδα να φτάσουν στον Παράδεισο• είναι καταδικασμένες στον αιώνιο πόνο. Ο μόνος που δε χάνει αυτή την ελπίδα, διαβαίνοντας την πύλη, είναι ο Δάντης, ο οποίος αξιώνεται να κατέλθει στην Κόλαση ζωντανός. Είναι επίσης ο μόνος που καταφέρνει και να φύγει από την Κόλαση και, από εκεί, περνώντας από το Καθαρτήριο, να φτάσει στον Παράδεισο. Μια νέα, πιστή, έμμετρη μετάφραση της «Κόλασης», του πρώτου μέρους της Θείας Κωμωδίας, με κατατοπιστική εισαγωγή και σχολιασμό.

Ο αναγνώστης μπορεί να ακολουθήσει τον Δάντη στο ταξίδι του, να εκτιμήσει το στοχαστικό βάθος των συλλήψεων του μέγιστου αυτού ποιητή και να νιώσει ότι όσα διαβάζει αφορούν και τη σημερινή πραγματικότητα.