Βρισκόμαστε στα 1937. Η Βαρσοβία είναι ένα εκρηκτικό χωνευτήρι ανθρώπων. Στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Δημοτικού Κινηματογράφου το κοινό παρακολουθεί ενθουσιασμένο, επευφημώντας και αποδοκιμάζοντας, την τελευταία φάση ενός κρίσιμου αγώνα πυγμαχίας. Οι Πολωνοί οπαδοί ντοπάρουν τον εκπρόσωπο της Λέγκια, έναν σεσημασμένο φαλαγγίτη. Οι Εβραίοι υποστηρίζουν τον αθλητή της Μακάμπι, τον Γιάκουμπ Σαπίρο. Ανάμεσα στους θεατές εντοπίζουμε τον νεαρό Μόισες Μπέρνσταϊν και τον Κουμ Καπλίτσα, παλαίμαχο σοσιαλιστή αλλά και βασιλιά του υποκόσμου της πρωτεύουσας. Σαράντα χρόνια αργότερα, στο Τελ Αβίβ, ο απόστρατος αξιωματικός Μόισες Ίνμπαρ σκύβει πάνω από τη γραφομηχανή του για να επιστρέψει σε εκείνη τη βραδιά, όταν για πρώτη φορά αντίκρισε πάνω στο ρινγκ τον όμορφο, θρασύ και όλο αυτοπεποίθηση πυγμάχο. Τότε δεν γνώριζε ότι ο Σαπίρο, το δεξί χέρι του Καπλίτσα, ήταν ο άνθρωπος που σκότωσε τον πατέρα του εξαιτίας ενός απλήρωτου χρέους, ούτε μπορούσε να φανταστεί πώς μια συνάντηση, την ίδια εκείνη βραδιά, επρόκειτο να αλλάξει και τη δική του ζωή.

Μυθιστόρημα καθηλωτικό και εθιστικό, με έντονα συναισθήματα, ατέλειωτες συγκρούσεις και απρόσμενες ανατροπές. Ένα λογοτεχνικό νοκ άουτ.