Ήταν μία σκοτεινή και θυελλώδης νύχτα. Η βροχή έπεφτε σαν χείμαρρος. Στα πίσω καθίσματα της νυχτερινής αμαξοστοιχίας Θεσσαλονίκη-Αθήνα είναι καθισμένος ο Ηλίας Γρηγοριάδης και δείχνει χαμένος στις σκέψεις του. Ο σαραντάρης συγγραφέας βγάζει από την τσάντα του ένα τετράδιο και αρχίζει να γράφει. Η βροχή, το συννεφιασμένο τοπίο και ο ήχος του τρένου είναι οι πηγές έμπνευσης του.

Τα δύσκολα ερωτήματα στα οποία απαντάει πρώτα ο ίδιος και μετά αφήνει κενές σειρές για να απαντήσει προαιρετικά και ο αναγνώστης, έχουν να κάνουν με την ψυχολογία του ανθρώπου, την ζωή, τον θάνατο, την αγάπη, το χρήμα, το καλό, το κακό, την ύπαρξη, τον τρόπο σκέψης του ανθρώπου και σκοπό έχουν μέσα από τις πιθανές απαντήσεις, να πραγματοποιηθεί η βελτίωση του χαρακτήρα του κάθε ατόμου που θα το διαβάσει.

Ένα αξιόλογο και πρωτότυπο βιβλίο αυτοβελτίωσης γραμμένο μέσα στο νυχτερινό τρένο Θεσσαλονίκης-Αθήνας.