Στα 1932, ο Φρόιντ, δημοσίευσε το κείμενο των «Νέων παραδόσεων» σε συνέχεια της «Εισαγωγής στην ψυχανάλυση», του 1917. Η 35η παράδοση: «Για την κοσμοθεώρηση», είναι η τελευταία εισήγησή του και αποτελεί μια καινοτομία στο συγγραφικό έργο του Φρόιντ, γιατί ουσιαστικά αποτελεί ένα πολιτικό κείμενο. Ένα κείμενο το οποίο αναδεικνύει τη σημασία του επιστημονικού λόγου, ως του βασικού μέσου για την κατανόηση της εξωτερικής πραγματικότητας ενάντια σε κάθε είδους -σμούς και θρησκευτικά δόγματα.

Ο Φρόιντ, βιώνοντας σε καθημερινή βάση το ναζιστικό μίσος, το γενικευμένο ρατσισμό ενάντια στους εβραίους, την οικονομική ανέχεια που αυξάνονταν διαρκώς, τον καιροσκοπισμό των κομμάτων και των εκκλησιαστικών θεσμών, δεν θα διστάσει να αναδείξει την τραγική πραγματικότητα της εποχής, προτάσσοντας ως βασικό εργαλείο κατανόησης τον επιστημονικό λόγο μιας ολιστικής ψυχανάλυσης. Καυτηριάζοντας με επιστημονικά κριτήρια κάθε είδους ιδεοληψίες και αναδεικνύοντας, υπόρρητα, κάθε είδους πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς, που ενίσχυαν μια ψευδαισθητική πραγματικότητα, δείχνει το δρόμο για να απαλλαγεί κάθε άνθρωπος από τη «γοητεία» που κρύβει μέσα του κάθε μύθος θρησκευτικός ή ιδεολογικός.

Τη σημερινή εποχή στην οποία βιώνουμε, σε πολλαπλά επίπεδα, την αποθέωση του ψευδαισθητικού, με ακόμα άγνωστες συνέπειες, η 35η παράδοση, έρχεται να μας υπενθυμίσει από το μακρινό 1932, την τραγικότητα των ημερών αλλά και τον αέναο πόλεμο ανάμεσα στο μύθο και στον ορθό λόγο, όπως και ανάμεσα στο ναρκισσιστικό υποκείμενο και στους άλλους. Βασικά αναδεικνύει το τραγικό του ανθρώπινου ψυχισμού και την καταλυτική αντίθεση ανάμεσα στην ενόρμηση της ζωής και σ εκείνη της καταστροφής.