Στο μεγάλο μυστήριο του θανάτου η Ορθόδοξη διδασκαλία αντιπαραθέτει την ελπίδα - τη Ζωή. Είναι πραγματικά ανόητο να θρηνούμε με υπερβολή τον κοιμηθέντα και να μην εστιάζουμε σε όλα εκείνα που δίδουν τη δυνατότητα του επάθλου της αιώνιας ζωής.

Ακόμα και οι κοιμηθέντες μπορούν μέσω της Εκκλησίας να τύχουν ευμενούς αντιμετώπισης εκ μέρους του δίκαιου Κριτή του Θεού. Με το βλέμμα στραμμένο σε Εκείνον, με αυτοπεποίθηση, σεβασμό και εσωτερική δύναμη ας διαχειριστούμε την κοίμηση - τον θάνατο σαν κάτι πεπερασμένο, παρωδικό, που ουδεμία σημασία έχει μπροστά στον μέλλοντα αιώνα. Ας αποτελέσει η παρακολούθηση του ταξιδιού της ψυχής το εφαλτήριο της πνευματικής ανακαίνισης - της έμπρακτης μετά πίστεως στοχοθεσίας της σωτηρίας με πρότυπο τον Ιησού.