Από την εκστατική πίστη στις κατηγοριοποιήσεις τού ορθού λόγου.

Στην εδώ μελέτη επιχειρείται η “ένταξη” των θεωριών και της διδασκαλίας τού Χριστιανισμού τής Ανατολής σε ορισμένους κλάδους οι οποίοι προέρχονται από την περιοχή της Φιλοσοφίας. Καταρχάς, ορίζονται οι προκείμενες υπό τις οποίες θα αρθρωθεί η εν λόγω εξέταση καθώς και το ποία είναι η παρουσία τής Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας (και εν μέρει Επιστήμης) στις περιοχές τής, χαρακτηριζόμενης ως, Ελληνικής Πατερικής Θεολογίας. Επίσης, οι επεξεργασίες “φωτίζονται” και από ερευνητικά πονήματα της Νεώτερης και της Σύγχρονης χριστιανικής διανόησης. Υπό την εν λόγω οπτική, η μελέτη θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ως κριτική. Η δομή της εγγράφεται στον κλάδο τής Συστηματικής Θεολογίας αλλά με σαφείς τις ενισχύσεις από την ιστορική ανάπτυξη του Χριστιανισμού. Τα κεφάλαια τα οποία περιλαμβάνονται στην εκτύλιξή της είναι τρία. Το πρώτο αναφέρεται στην «Μεταφυσική», το δεύτερο στην «Κοσμολογία» και το τρίτο στην «Επιστημολογία» και αναλαμβάνεται να δειχθεί το πώς λειτουργεί ή πρέπει να λειτουργεί η παρουσία τους στο Ορθόδοξο χριστιανικό πεδίο.