Ένας περίλαμπρος εορτασμός της γυναίκας, μέσα από τέσσερις ιστορίες του μαέστρου του ψυχογραφήματος Στέφαν Τσβάιχ. Τέσσερις ιστορίες, τέσσερα πρόσωπα της γυναίκας, σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια και στη γιγαντιαία διάστασή της στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Στη "Ραχήλ", ο συγγραφέας μας δείχνει τι σημαίνει να αγαπάς τον θεό και πώς η αγάπη αυτή απαιτεί από τον θεό αμοιβαία συναισθήματα. Η γυναίκα αφήνει πίσω της τη δουλικότητα του άνδρα. που λατρεύει τον θεό-πατέρα σαν υποτακτικός, και υψώνεται ενώπιον του, με την ανυπέρβλητη αγάπη της προς αυτόν, και τον επαναφέρει "στην τάξη", δείχνοντάς του ότι πρέπει κι αυτός να αγαπά όπως εκείνη.

Στη "Βεατρίκη Τσέντσι", μας δείχνει ότι οι άνδρες λογοτέχνες, δανείζονται την τραγική περίπτωση της Βεατρίκης για να αναδείξουν το "αθώο" και "ευάλωτο" πλάσμα, που ταλαιπωρείται στα χέρια του έκφυλου πατέρα της. Ωστόσο ο Τσβάιχ ερευνά τα στοιχεία και μας παρουσιάζει την πρωταγωνίστρια σαν μια κακομαθημένη και ραδιούργα γυναίκα που εκδικείται για ποταπούς λόγους τον πατέρα της - η σκοτεινή πλευρά της γυναίκας.

Στην ιστορία "Η γέννηση της Αφροδίτης" και με αφορμή τον διάσημο πίνακα του Μποτιτσέλι, μας παρουσιάζει τη γυναίκα ως ενσάρκωση της ομορφιάς και της σεξουαλικότητας, το αιώνιο θηλυκό που γεμάτο αυτοπεποίθηση για την ομορφιά και την ακτινοβολία του μαγεύει τους πάντες.

Τέλος, στο "Νησί με τις γυναίκες", ο συγγραφέας στηλιτεύει τη σκληρή πατριαρχία που έχει ταλαιπωρήσει την ανθρωπότητα τις τελευταίες 5-6 χιλιάδες χρόνια και διερευνά πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί η κοινωνία χωρίς την ανάγκη των αντρών για την αναπαραγωγή του είδους.