Ην δε και επιγραφή γεγραμμένη επ αυτώ γράμμασιν Ελληνικοίς και Ρωμαϊκοίς και Εβραϊκοίς ουτός εστιν ο βασιλεύς των Ιουδαίων. Εις δε των κρεμασθέντων κακούργων εβλσφήμει αυτόν λέγων ει συ ει ο Χριστός, σώσον σεαυτόν και ημάς. αποκριθείς δε ο έτερος επετίμα αυτώ λέγων ουδέ φοβή συ τον Θεόν, ότι εν τω αυτώ κρίματι ει; και ημείς μεν δικαίως άξια γαρ ων επράξαμεν απολαμβάνομεν ούτες δε ουδέν άτοπον έπραξε. και έλεγετω Ιησού μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου. και είπεν αυτώ ο Ιησούς αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ εμού έση εν τω παραδείσω. Ην δε ωσεί ώρα έκτη και σκότος εγένετο εφ όλην την γην έως ώρας ενάτης, του ηλίου εκλείποντος, και εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού μέσον και φωνήσας φωνή μεγάλη ο Ιησούς είπε πάτερ, εις χειράς σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου και ταύτα ειπών εξέπνευσεν.