Το σκοτάδι της ορφανής ψυχής,
μας σκεπάζει, αδέλφια.
Τώρα,
ξανά μαζί, πιασμένοι από το χέρι,
να βγούμε στις μεγάλες πλατείες του κόσμου,
κάτω από τα αστέρια, που,
κρεμασμένα από τους εξώστες του σύμπαντος,
μας χειροκροτούν.
Εκεί,
να χορέψουμε το τραγούδι της καρδιάς,
να κλέψουμε μια χαραμάδα ήλιο
και να την κάνουμε γιορτή.