Η πεζογραφία της Πόπης Αρωνιάδα κατάγεται από την ποίηση και γι’ αυτό είναι φορτισμένη με συναίσθημα και κομψοέπεια. Τα συγκεκριμένα διηγήματα, μοντέρνα και συχνά ανατρεπτικά, συμβολικά εξιστορούν αλλά ρεαλιστικά περιγράφουν (κάποτε με σκληρό τρόπο). Στην τελευταία παράγραφο του τελευταίου κειμένου, η συγγραφεύς μιλά για κάποιους μέσα της «καινούργιους οφθαλμούς» και καταλήγει: «Τώρα βλέπω ακόμα κι αυτά που ποτέ δεν θα ?θελα να δω». Ευτυχώς ο αναγνώστης σ’ αυτό το γοητευτικό βιβλίο θα διαβάσει αυτά που θα θελε πάντα να δει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ