Στα έντεκα μονόπρακτα του βιβλίου αυτού, εντοπίζονται οι βασικές επιρροές του Ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βίζνιεκ. Ο υπερρεαλισμός, ο ντανταϊσμός, το θέατρο του παραλόγου και του γκροτέσκου, η ονειρική ποίηση, η λογοτεχνία του φανταστικού, ο μαγικός ρεαλισμός του λατινοαμερικανικού μυθιστορήματος, δηλαδή όλα εκτός από το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Αναμενόμενο ήταν τα έργα του να απαγορευτούν από τη λογοκρισία στη Ρουμανία και ο ίδιος να αναζητήσει πολιτικό άσυλο στη Γαλλία, όπου ζει από το 1987. Μόνο μετά την πτώση του Τσαουσέσκου αναγνωρίστηκε και στη Ρουμανία το συγγραφικό του ταλέντο, και είναι πλέον από τους πιο πολυπαιγμένους συγγραφείς.