"Αμα το σκάει άνθρωπος πολύ το χαίρομαι. Όχι μόνο άμα το σκάει από φυλακή. Απ` όπου κι αν το σκάει. Αμα το σκας, πάει να πει φυλακή ήταν εκεί που ήσουν", λέει η γριά Ευδοκία στην Εύα, που σκαλίζει το παρελθόν για να μάθει την αλήθεια.

Τι σχέση μπορεί να έχουν η απόδραση των 27 κομουνιστών απ` τις φυλακές των Βούρλων, τα μπουρδέλα και η μάχη της παράγκας στη Δραπετσώνα με μια χαμένη σαγιονάρα σ` ένα αγροτικό καμποχώρι κι έναν έρωτα που ξεκίνησε σαν πλάκα; Πώς ξεπληρώνει το χρέος μιας σωσμένης ζωής;

Πού πάνε οι Τσιγγάνοι όταν φεύγουν και τι γεύση έχει μια μπίρα μετά την απόδραση; "Ο φόβος είναι καραμέλα. Κάποτε λειώνει στο στόμα. Κι είσαι έτοιμος τότε. Αν δεν είσαι, ζητάς και σου δίνουν κι άλλη. Δεν θέλω άλλη. Είμαι έτοιμη τώρα", λέει η Εύα. "Αμα αρχίσεις να σκάβεις την τρύπα είσαι ήδη έξω".
Κελιά και μπούκες. Ίκλι αβρίκ, βγες έξω!