ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΑΛΑΣΜΟΥ

«Η Σμύρνη ήτανε τώρα δοσμένη ολόκληρη μέσα στην πύρινη ακολασία και οι καυτερές φλόγες έγλειφαν με ηδονή σατύρων τις τοίχινες σάρκες της. Και για να συμπληρωθεί η εικόνα με όλα τα πρωταγωνιστούντα πρόσωπα, και για να μη λείψει απ’ αυτόν τον αθέμιτο γάμο της καταστροφής ο ρουφιάνος, τα συμμαχικά πολεμικά ρίξανε τους προβολείς τους στην ξηρά. Το φως των προβολέων και η λάμψη της φωτιάς στροβίλιζαν έτσι παιχνιδιάρικα, λες κι ήτανε πανηγύρι, λες και ο χαλασμός της Σμύρνης και η ανθρωποσφαγή, κι ο θρήνος των παρθένων και των γυναικοπαίδων, ήτανε το ποθούμενο τέλος του Παγκόσμιου πολέμου, κι άξιζε να γίνει αυτή η ασύλληπτη φωτοχυσία».

Ο Αγγελος Δρόσος (1896-1966), δημοσιογράφος, πολεμικός ανταποκριτής στη Σμύρνη, ήταν από τους ανθρώπους που είχαν το θλιβερό προνόμιο να ζήσουν την καταστροφή, την οποία κατέγραψε σε αυτό το βιβλίο που ζωντανεύει την ατμόσφαιρα του τρόμου, του ζόφου και της φρίκης καθώς η μεγάλη πυρκαγιά αφάνιζε την πόλη. Μια προσωπική μαρτυρία, για μια εποχή που η Ιστορία ευνόησε την κτηνωδία και διέλυσε τις ζωές των ανθρώπων. Το Ανάμεσα στους πεθαμένους (πρώτη έκδοση το 1933) είναι ένα ντοκουμέντο υψηλής θερμοκρασίας επειδή ακριβώς έχει γραφτεί αμέσως μετά τα συγκλονιστικά γεγονότα που περιγράφει.

Ο επίλογος της κόρης του συγγραφέα Καίτης Δρόσου, της ποιήτριας, δημοσιογράφου και συζύγου του Αρη Αλεξάνδρου, αποσαφηνίζει το «ποιος είναι ποιος» στο βιβλίο. Και σημειώνει: «Το μωρό, εγώ, γλίτωσα... Δεν ξέφυγα απ’ τα χέρια της μάνας μου, δεν τ’ αποφάσισε κανείς να με πνίξει, όταν τα κλάματά μου πρόδιδαν το κρησφύγετο».