O Μπορατίν, μπλουζίστας που ζει στην Ιστανμπούλ, αποπειράται να αυτοκτονήσει πέφτοντας από τη Γέφυρα του Βοσπόρου. Όμως δεν τα καταφέρνει. Τον παρακολουθούμε από τη στιγμή που ανοίγει τα μάτια του στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Έχασε τη μνήμη του και πλέον δεν μπορεί να θυμηθεί τους λόγους για τους οποίους θέλησε να βάλει τέρμα στη ζωή του. Θυμάται μονάχα πράγματα που δεν συνδέονται με τον εαυτό του, ενώ η αίσθηση που έχει για τον χρόνο έχει κλονιστεί. Ξέρει ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία έπεσε και ότι ο τελευταίος σουλτάνος πέθανε, αλλά δεν έχει την παραμικρή ιδέα πότε ακριβώς συνέβησαν όλα αυτά. O νους του παραπαίει σε περασμένες περιόδους της ιστορίας καθώς η ζωή του, σαν άλλος λαβύρινθος, τον σπρώχνει παράλληλα σε διαφορετικά μονοπάτια. Από τη σύγχυση συλλογικής και ατομικής μνήμης, ο ήρωας έρχεται αντιμέτωπος με κρίσιμα ερωτήματα. Ποια είναι τα στοιχεία που διαμορφώνουν την ταυτότητά μας; Και τι είναι πιο απελευθερωτικό για τον άνθρωπο, να γνωρίζει το παρελθόν ή να το λησμονεί;

Μια υπαρξιακή και πολιτική αλληγορία μπορχεσιανής έμπνευσης δοσμένη μέσα από μια πυκνή, ποιητική, αστραφτερή γλώσσα.