Γιατί γράφουμε βιβλία; Σε μια εποχή κοσμοϊστορικών αλλαγών, με βαθύτατες συνέπειες στην ίδια την ανθρώπινη φύση, ποια, ποιος τα διαβάζει; Τι φοβούμαστε περισσότερο, καθώς Αυτό προσπαθούμε να κρύψουμε από τον ίδιο τον εαυτό μας; Πώς παραλλάσσουμε τις απαντήσεις μας, απέναντι στο αμείλικτο Αυτό; Τελικά η Τέχνη, η Φιλοσοφία, η Πολιτική, τί ακριβώς προσπαθούν να εξευμενίσουν, να ωραιοποιήσουν, να αμβλύνουν; Γιατί ο Έρωτας εμπεριέχει την Τραγωδία;

Προσπαθώ να δώσω στοιχεία απαντήσεων (και όχι τις ίδιες τις απαντήσεις), που να εξηγούν και τις ανθρώπινες συμπεριφορές στην εποχή μας. Τις ανόητες εξεγέρσεις, το μίσος κατά του εαυτού, τον εγκλωβισμό στις εικονικές πραγματικότητες και στο συνθλιπτικό τώρα. Τελικά… ποιο είναι το (αόρατο) Θ; Δείτε την Έβδομη Σφραγίδα του μεγαλοφυούς Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, αλλά αφού πρώτα διαβάσετε το βιβλίο!