Διηγήματα, γραμμένα για τον έρωτα, αυτόν, που εξυψώνει τον άνθρωπο, που του γαληνεύει την ψυχή, τον εμπνέει να δημιουργεί και τον κάνει καλύτερο, μέσα από ιστορίες αληθινές και αλληγορικές.

Γράφει η συγγραφέας:
“Ένας έρωτας γνήσιος, ανόθευτος, άκρατος σαν το χρώμα και το άρωμα του ποιοτικού κρασιού”

Και αναρωτιέται:
“Μήπως είναι ουτοπία;”

Και πάλι γράφει:
“Η ζωή είναι αυτή που μας δείχνει τον δρόμο που θ’ ακολουθήσουμε και δεν πρόκειται να λαθέψουμε. Και δεν θα λαθέψουμε, αν αυτός ο δρόμος είναι ο αληθινός δρόμος της καρδιάς μας”.

Όμως, μέσα απ’ αυτές τις ιστορίες, διακρίνεται ξεκάθαρα, η γνώση της ζωής με τη σκληρότητα της, με τις απρόβλεπτες ανατροπές της, με τα σκοτάδια, αλλά και το φως της, τις λύπες, τις χαρές και τα λάθη στο διάβα της ζωής τ’ ανθρώπου.