Ο κεντρικός ήρωας, Υάκινθος Πορδαφήκας, πλησιάζοντας τα πενήντα, έχει ήδη ξεκαθαρίσει πως το παρελθόν δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα επίπλαστο παρόν. Χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους, χωρίς σύντροφο, δέχεται με στωικότητα το ευεπίφορο της ύπαρξης. Η απουσία του πατέρα ρίχνει βαριά τη σκιά της, και η μονοτονία είναι σφιχτά δεμένη στο άρμα της καθημερινότητάς του, με τις μέρες να γλιστράνε μέσα από τα χέρια του, καθώς περιδιαβαίνει τους δρόμους της πόλης.

Η αντίστροφη μέτρηση για τη συνάντηση με το πεπρωμένο του, όμως, έχει ήδη ξεκινήσει, εν αγνοία του. Οι επιστολές χωρίς γραμματόσημο που φτάνουν στο κατώφλι της κατοικίας του, τον προσκαλούν και κυρίως τον προκαλούν να βουτήξει στη θάλασσα του παρελθόντος, της μνήμης και της λήθης και να αναδυθεί σχεδόν καθαγιασμένος, έτοιμος να λάβει απαντήσεις στα ερωτήματά του.

Ανθρωποι κοντινοί αλλά άγνωστοι καλούνται να τον βοηθήσουν, με τις μαρτυρίες τους, να συμπληρώσει τα χαμένα στο βάθος του χρόνου κομμάτια του παζλ, μέσα από ανοίκεια, κι όμως βαθιά προσωπικά, μονοπάτια. Δίνοντάς του το δικαίωμα και ταυτόχρονα τη δυνατότητα να επανεφεύρει κατά μια έννοια τον εαυτό του και να λύσει τον γρίφο της απουσίας του πατέρα.

Ιστορικά πρόσωπα, μοιραίες συναντήσεις και ένας παράξενος θάνατος δίνουν το γενικό πρόσταγμα της αναζήτησης στιγμών, εποχών και σχέσεων. Νικητές και ηττημένοι στέκονται στην ίδια αρένα ζητώντας μια ιδιότυπη εξιλέωση.