Η Ρούλα Ιωαννίδου-Σταύρου μεταποιεί τις εμπειρίες της σε ευρέα μηνύματα. Ο στίχος λιτός μα πληθωρικός σ’ έννοιες, εικόνες, χρώματα, συγκινήσεις η αποφθεγματικότητα σε κάποιους στίχους της, δεν την εμποδίζει να εκφράζεται σε άλλους λυρικά, ερωτικά, τρυφερά.

Ένας στρατιώτης μάχεται τοπικά η Ρούλα Ιωαννίδου-Σταύρου μάχεται ιστορικά, για Πατρίδα και αξίες. Λυγίζει, μα ορθώνεται για να συνεχίσει με πίστη προς το όραμα: την απελευθέρωση δεν την καταβάλλει η απόγνωση και τονώνει το ηθικό του αναγνώστη.

Οι συλλογές για τη Μητέρα, τη Θρησκεία και τη Φύση είναι μοναδικές σε παγκύπριο και πανελλήνιο επίπεδο. Επιπλέον, ενώ αρκετά ποιήματά της είναι ευαίσθητα, με εσωτερική μουσικότητα, άλλα έχουν καλπασμό, ιδίως όταν υπερασπίζεται τα δίκαια.

Ειδικά η θρησκευτική ποίησή της, εκτός των άλλων, είναι και κραυγή ενάντια στον αμοραλισμό, ηχηρή σάλπιγγα για να ρίξει τα τείχη της διαφθοράς. Ακόμη διαθέτει ως ποιητικό μέσο τη σάτιρα, για να ψέγει εκπροσώπους της παρακμής και του ψεύδους.

Η Ρούλα συνταιριάζει αντιθέσεις, αλλά και εστιάζει στη ζωή του ανθρώπου, ιδίως την εσωτερική. Τον καλεί για διάλογο, απολογία, συγχώρεση, συμπόρευση. Διατηρεί το πνεύμα ανήσυχο κι ερευνητικό, ενώ έχει την ευλογία της δεξιότεχνης δημιουργικότητας.

Πατρίδα, ανθρωπος, Ζωή, Έρως, Θάνατος, Θρησκεία, Φύση, Αγάπη, Αρετή: oι άξονες της Ποίησής της που πάντα θα απασχολούν και θα επανέρχονται για σπουδή.