Η προσβολή, έπεσε σαν χαστούκι στο πρόσωπο της τιμής και της αξιοπρέπειας του μικρού Νικήτα. Κι αν κάποιους άλλους μια προσβολή θα ήταν αρκετή για να τους καταρρακώσει, τον Νικήτα τον έκανε πιο δυνατό. Ισχυροποίησε τη θέλησή του ν ανέβει τα σκαλιά της επιτυχίας, μέσω του μόνου πράγματος που θεωρείται στην εποχή μας ισχυρό... του χρήματος. Όλα έδειχναν πως κάθε προσπάθειά του προς αυτήν την κατεύθυνση, καρποφορούσε.
Όμως η ζωή, του επιφύλασσε τραγωδίες και η τυχαία συνάντηση με μια γύφτισσα, ήρθε να τον προειδοποιήσει. Η απόγνωση, η απώλεια, η θλίψη, θα του χτυπούσαν την πόρτα και θα ήταν υποχρεωμένος να ανοίξει την ψυχή του να τις φιλοξενήσει. Ό,τι είχε καταφέρει κοινωνικά και οικονομικά μέχρι τότε, θα χανόταν και τη θέση του θα έπαιρνε η καταστροφή κάθε ψυχικού και υλικού πλούτου, είχε δημιουργήσει. Όση ευτυχία του είχαν δώσει τα πανέμορφα μάτια της αγαπημένης του, θα έσβηνε και την θέση της θα έπαιρνε ο θάνατος και το σκοτάδι.
Θυμόταν πως, όταν απομακρύνονταν η γύφτισσα, είχε μουρμουρίσει το τέλος της προφητείας της... Μιλούσε για επερχόμενη γαλήνη... Μα αυτή δεν φαινόταν πουθενά στον ορίζοντα του Νικήτα, που καταδικάστηκε να τον αγναντεύει μέσα από τα σίδερα μιας φυλακής.
Το τέλος διαγράφονταν ζοφερό... ή μήπως όχι;

Το μυθιστόρημα του Σάββα Ηλία, ακολουθεί τη ζωή του Νικήτα σαν σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, από την απόλυτη φτώχεια στα πλούτη, από την πλήρη ευτυχία της ψυχής στην αδυσώπητη μοναξιά, από την ειρήνη, σ έναν τραγικό πόλεμο και επιστροφή σε μια ασθμαίνουσα ειρήνη, σκιαγραφώντας παράλληλα μια εποχή που σφραγίστηκε από την τραγωδία που διαδραματίστηκε στην Κύπρο.