"Περιμένοντας"

Η μετουσίωση αργεί
Δεν μπορείς να περιμένεις
Όχι δεν έχει τον ρυθμό μου,
Δεν εκστασιάζεται η ψυχή μου
Δεν ανιστορεί θρύλους και παραμύθια
Είναι απλώς μια απάτη
που επιχρυσωμένη και απαστράπτουσα
τιμωρεί τους εύπιστους
Που λαϊκίζουσα και ευέλικτη εισχωρεί παντού
Που μολυσμένη και στείρα
προκαλεί πληγές και σήψη
Γύρω από ένα τραπέζι
εκεί θα σταθούμε
Κι όταν σβήσουν τα φώτα
κάποιος θα κλάψει για όλους
Κάποιος θα χαθεί στο σκοτάδι
και δεν θα το καταλάβει κανείς