"Η μοιραία έξοδος", μαζί με τα έργα "Το κορίτσι-βασιλιάς", "Τυχαίοι έρωτες" και "Συντηρητής φακών", συγκροτούν μια σειρά θεατρικών κειμένων, που αναφέρονται στο τέλος της ζωής τεσσάρων κορυφαίων φιλοσόφων -του Μπερξόν, του Καρτέσιου, του Σαρτρ και του Σπινόζα, αντιστοίχως. Στην "Μοιραία έξοδο" ο εβραϊκής καταγωγής Γάλλος φιλόσοφος Ανρί Μπερξόν (1859-1941), έχοντας γνωρίσει όσο κανένας άλλος ομότεχνός του στην εποχή του την καταξίωση και την δόξα με το συγγραφικό και το διδακτικό και το φιλειρηνικό έργο του, μακριά από ταραχές και πορείες διαμαρτυρίας και διαδηλώσεις, αποφασίζει, γέρων, καθηλωμένος στην αναπηρική καρέκλα του, ενώ έξω μαίνεται η λαίλαπα του αντισημιτισμού, να βγει στον δρόμο, με τίμημα την ίδια την ζωή του, προκειμένου να διακηρύξει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του ως φιλοσόφου και ως Εβραίου.