Να σας πω ένα παραμύθι;
Ναι, ναι, το γνωρίζω πως δεν είστε πια παιδιά.
Όμως, σίγουρα σας αρέσουν τα παραμύθια. Σε όλους μας αρέσουν.
Ίσως χωρίς τις επιτηδευμένες διδαχές. Καλύτερα χωρίς.
Εξάλλου εμείς, οι «μεγάλοι», τα πήραμε τα διδάγματα μας από την ίδια τη ζωή, και δεν ήταν πάντα «ηθικά»
Ίσως και χωρίς τα προβλέψιμα «happy end». Δεν είμαστε πλέον τόσο αφελείς.
Εξάλλου η διαδρομή είναι αυτή που μετράει, κι όχι ο προορισμός.
Τι θα λέγατε λοιπόν να πάμε ένα όμορφο ταξίδι;
Είστε επιφυλακτικοί, το καταλαβαίνω. Ανησυχείτε μήπως παραμυθιαστείτε. Δε λέτε όμως όχι.
Είστε περίεργοι, θέλετε να μάθετε. Με ρωτάτε «Πού;» Και σας απαντώ: Μα προς το άγνωστο φυσικά!
Θα πάμε σε μέρη που δεν έχετε ξαναπάει, που δεν έχετε ξαναδεί, που δεν έχετε ξανακούσει.
Μέρη που δεν υπάρχουν στους χάρτες... Ή τουλάχιστον όχι πια, ή πιο πιθανόν, όχι ακόμη!
Εμπρός λοιπόν, αφεθείτε ελεύθεροι, και μη φοβάστε. Ο κόσμος του Φανταστικού είναι απέραντος, ναι, όμως κανείς ποτέ δε χάθηκε στα μονοπάτια της Αλληγορίας.
Ας αρχίσει λοιπόν το παραμύθι... (κι αν είστε «καλά παιδιά», ποιος ξέρει, ίσως το ένα παραμύθι φέρει το άλλο...)