Κωνσταντινούπολη 1954. Ο Βόσπορος, ύστερα από είκοσι πέντε χρόνια, ζει και πάλι ένα σπάνιο φυσικό φαινόμενο. Η Μαύρη θάλασσα παγώνει όπως και το 1929, και τις βραδινές ώρες, κομμάτια πάγου αρχίζουν να κατακλύζουν τα στενά του. Η ταχεία αμαξοστοιχία Simplon-Orient-Express, αναχωρεί για το Παρίσι. Κάποιοι από τους επιβάτες του είχαν βρεθεί και τότε στην ίδια αμαξοστοιχία, στη διαδρομή από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη, παραμένοντας για μια εβδομάδα εγκλωβισμένοι, από μια σφοδρή χιονοθύελλα, στη μέση του πουθενά. Τι τους συνδέει αλλά και τι τους χωρίζει; Τι στοιχειώνει και τι πλέκει τις ζωές τους;

1929-1954. Με φόντο τον μαγευτικό Βόσπορο, σημείο αναφοράς του βιβλίου αλλά και συνδετικό κρίκο όλων των ηρώων της ιστορίας, πλούσιων και φτωχών, Ρωμιών, Αρμένιων, Εβραίων, Τούρκων, Λεβαντίνων αλλά και ξένων, περιδιαβαίνουμε στους δρόμους της ξεχωριστής αυτής πολιτείας, με την απαράμιλλη μοναδική ομορφιά, παρακολουθώντας τις ζωές τους στην πλεύση του χρόνου, σε μια πορεία που εξελίσσεται πάνω στο ιστορικό υπόβαθρο της εποχής. Ανάμεσά τους και δυο βρέφη, δυο κορίτσια, που εγκαταλείπονται από τους γονείς τους, την ίδια παγωμένη μέρα του 1929 στα σκαλάκια της Αγίας Τριάδας του Σταυροδρομίου. Ποια θα είναι η μοίρα τους, ποιες οι επιλογές τους και σε τι δρόμο θα τα οδηγήσουν;

Ένα μυθιστόρημα, παράθυρο ανοιχτό στον κόσμο των αντιλήψεων και των συναισθημάτων των κατοίκων της Πόλης, του τόπου της διασταύρωσης φυλών, πολιτισμών, αρωμάτων, γεύσεων και ονείρων, καθώς και στον ρόλο που έπαιξε αυτή στο χτίσιμο της ταυτότητάς τους. Μόλις άρχιζε να νυχτώνει. Βαπόρια ανεβοκατέβαιναν τον Βόσπορο και η σκέψη της Κλειώς φτερούγιζε στα περασμένα, στα θαμμένα στο βάθος του χρόνου πρόσωπα, που ζωντάνευαν κι έρχονταν τώρα κοντά της.