ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ

Αντικείμενο της μονογραφίας «Δημόσιο δίκαιο της αναδάσωσης» είναι η μελέτη του επανορθωτικού μέτρου της καταστραφείσας δασικής βλάστησης. Εκκινεί από την ιστορική και συνταγματολογική μελέτη της αναδάσωσης και υπεισέρχεται σε ζητήματα κοινής νομοθεσίας και συγκριτικής επισκόπησης της δασικής προστασίας με την αναδάσωση επιχειρώντας να εξετάσει ενδελεχώς τις επιτρεπτές επεμβάσεις σε αναδασωτέες εκτάσεις, τονίζοντας τη δυναμικότητα της ερμηνείας του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και τις ιδιαιτερότητες της διαδικασίας της αναδάσωσης ενώπιον της Διοίκησης.

Επίσης, εξετάζεται το διεθνές, ενωσιακό, ποινικό δίκαιο της αναδάσωσης, σε συσχετισμό με το δημόσιο δίκαιο, αλλά και η σχέση της αναδάσωσης με την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής και με τα οικονομικά του περιβάλλοντος.

Το έργο συμφύρει αρμονικά επιστήμη, νομοθεσία και νομολογία και αναδεικνύει ένα πρωτότυπο, πλην παραμελημένο ζήτημα στο Δίκαιο του Περιβάλλοντος, την προστασία των αναδασωτέων εκτάσεων, σε ένα σύνθετο κάδρο αλληλεπιδράσεων ανάπτυξης και δασικής προστασίας.

Αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο τόσο για τον μελετητή του δημοσίου δικαίου και του δικαίου περιβάλλοντος όσο και για τον νομικό της πράξης.