Η ποίηση είναι ένας τρόπος
να συνομιλώ με τα πρόσωπα
και τα πράγματα
ερήμην τους , εν αγνοία τους
σε μια συνομιλία εσωτερική και μυστική
πυροδοτημένη ακαριαία
από μια σπίθα ανεπαίσθητη
που πυρώνει
δημιουργεί μια έξαψη αφόρητη
κάνει τις λέξεις να φουσκώνουν
πλημμυρίδα έντασης
ξαφνικής ή υφέρπουσας
που ξεπηδά αμετάκλητα
και προσφέρει την ανακούφιση
του τοκετού
αφήνοντάς με αποκαμωμένη
μα απέραντα ευτυχή.
η ποίηση είναι τρόπος να εξηγώ
να δικαιολογώ
να βαθαίνω και να πλαταίνω
να χωρώ στο ξένο ένδυμα
ίσως με φόβο, κάποτε με θυμό
μα και με την ελπίδα
ότι όταν το ξεντυθώ
ίσως ξεριζώσω πια ανώδυνα
άλλη μια πληγή
που τρεφόταν κοιμώμενη