‘Ενας λογοτεχνικός ήρωας απαιτεί βραβείο για το βιβλίο που τον επινόησε. Ένας συγγραφέας αποφεύγει να διαψεύσει όσα ψευδώς έχουν καταγραφεί. Η Μαργαρίτα και η Αθηνά διασχίζουν τον χρόνο με τον δικό τους ρυθμό, πιο αργά αλλά και πιο γρήγορα από την αφήγηση της ιστορίας τους.

Δεκαεννιά ιστορίες ανθρώπων που πάλλονται ανάμεσα σε συναισθηματικούς δισταγμούς και νοητικά πείσματα. Μπαινοβγαίνουν σε ιστορίες άλλων ανθρώπων και πηγαινοέρχονται σε επιθυμητές ή σε απρόσμενες καταστάσεις, που ακολουθώντας τη γενετική προσέγγιση της λογοτεχνίας γίνονται παλίνδρομα διηγήματα από την αφήγησή τους.

Τα διηγήματα σέβονται την αυθεντικότητα των παλινδρομικών καταστάσεων και δεν προδίδουν την πραγματική τους, εν προκειμένω, ερωτική ταυτότητα. Διεισδύουν σε πτυχές της πραγματικότητας που επιμένουν να παραμένουν αόρατες, επειδή δεν γνωρίζουν τι επιπτώσεις θα είχε η εικόνα που παρουσιάζουν.

Ιστορίες αληθινές, όπως και τα ονόματα των προσώπων που έχουν πλαστεί μαζί τους, εφόσον οι παλίνδρομες καταστάσεις είναι απροϋπόθετες επαληθεύονται αποκλειστικά από την παλίνδρομη δομή της αφήγησής τους.