Τα ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΨΙΧΙΑ ξεκίνησαν να γράφονται τη δεκαετία του ’80, πρώτα σαν λεκτικό παιχνίδι, παρατηρήσεις επί της ορθοέπειας, συσχετισμός του παλαιού με τον νεότερο λόγο, και λίγο λίγο, και με την επιρροή της μεταφοράς, αυτονομήθηκαν σε παραγράφους με ίδιον έναν λοξό τρόπο, συχνά ευτράπελο, μια ιδιότυπη γραφή και μια άσκηση ύφους.
Φιλοξενήθηκαν ως τώρα σε περιοδικά όπως τα Το Δέντρο, Πλανόδιον, Ποιητική, συνέχισαν, εγκατελείφθησαν, ανανεώθησαν. Ένα μεγάλο ανέκδοτο μέρος τους δημοσιεύεται εδώ. Από τη φύση τους είναι ατέλειωτα, όσο και η καταβύθιση στον ανεξάντλητο πλούτο της γλώσσας μας.