Έχει τις ρίζες του στο παρελθόν.
Δέντρα με καρπούς στο παρόν.
Βυζαίνει το αίμα της μνήμης
και θρέφει με όνειρα το μέλλον.

Δεν είναι μυθιστορία, δεν είναι μυθιστόρημα, δεν είναι αυτοβιογραφία, παρότι o συγγραφέας μιλάει σε πρώτο πρόσωπο. Η ιστορική πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία, μεταμορφώνεται σε λογοτεχνική δημιουργία για να συναντηθούν παίζοντας «το θέατρο της ζωής» ο ’ρης Βελουχιώτης με τον Νίκο Κούνδουρο, τον Αλέξη Δαμιανό, τη Μελίνα Μερκούρη, τον Λάκη Σάντα, τον Μανώλη Γλέζο, τον Πάμπλο, τον Καστοριάδη, τον Σαρτρ, τον Πέτρο Ανταίο, τον Παντελή Βούλγαρη, τον Γιώργο Φούντα, τον Περικλή Κοροβέση, τον Κώστα Κοντοδήμο. Το έργο ενορχηστρώνουν ο Μάνος Χατζιδάκις με τον Μίκη Θεοδωράκη και με τη δωρική φωνή του Μάνου Κατράκη όι-όι μάνα μου να δίνει τον τόνο και με τη ροή του Ευρίπου έρχονται απρόσμενα κι άλλα πρόσωπα της πατρίδας μας και μας βρίσκουν.

Η μνήμη είναι η ίδια μας η ζωή. Δεν αφήνει τίποτα να χαθεί, ούτε το μέλλον να γίνει πριν την ώρα του παρελθόν. Πολεμάει την αρρώστια της λήθης με Αλήθεια και είναι το αντίδοτο στον φόβο και κάθε τρομοκορονοϊό.

Ο συγγραφέας εξακτινώνεται από την ημέρα που γεννήθηκε στον Αϊ-Γιώργη Ιστιαίας Ευβοίας, χωρίς να παραλείπει να κάνει βουτιές στον παρελθόντα χρόνο από τον αντιδικτατορικό αγώνα και το φοιτητικό κίνημα μέχρι την εξέγερση του Πολυτεχνείου αναδεικνύοντας μέσα από τη μυθιστορία του λόγου του την αληθινή ιστορία της χώρας μας.