Η παρούσα μελέτη πρωτοτυπεί και επιχειρεί να διερευνήσει εμπεριστατωμένα το πλούσιο αυτοβιογραφικό στοιχείο στο εκτενέστατο έργο του Γρηγορίου Ναζιανζηνού, ποίηση, επιστολογραφία και ρητορικούς λόγους. Αυτή η πρωτοτυπία της, η οποία λειτουργεί ταυτόχρονα και ως ένας βασικός της στόχος, πιστοποιείται, γιατί τα ήδη υπάρχοντα επιστημονικά συγγράμματα στο συγκεκριμένο ζήτημα ακροθιγώς και περιορίζονται σε κάποιες γενικές επισημάνσεις που αφορούν κυρίως τα πιο γνωστά αυτοβιογραφικά ποιήματα του Γρηγορίου Ναζιανζηνού. Μάλιστα ακόμα και η μετάφραση των αυτοβιογραφικών ποιημάτων του Γρηγορίου στην αγγλική γλώσσα έγινε σχετικά πρόσφατα, το 2003.

Ακόμα ένας στόχος του συγγράμματος είναι να διατυπώσει τεκμηριωμένες απαντήσεις σχετικά με το ερώτημα γιατί ο Γρηγόριος ακολουθεί μία συνήθεια των εθνικών συγγραφέων με τη σύνθεση αυτοβιογραφικού λόγου και πρωτοτυπεί στο έργο του ως χριστιανός, ποια είναι δηλαδή τα αίτια και ταυτόχρονα οι στόχοι των αυτοβιογραφικών του έργων. Αξιοσημείωτο είναι ότι για τη σύνθεση του μελετήματος υιοθετήθηκε η κειμενοκεντρική μέθοδος. Με την κειμενοκεντρική μέθοδο πρωταγωνιστικό ρόλο για την προσέγγιση των προσωπικών θεμάτων του Γρηγορίου διαδραματίζει το ίδιο το κείμενό του και δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στον τρόπο έκφρασης και στο ύφος που επιλέγει ο Γρηγόριος, ο οποίος γίνεται και ο πρώτος βιογράφος της ζωής του.