ΜΙΚΡΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Πέρασαν κάπου είκοσι χρόνια από τότε. Ο δάσκαλος υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία, ώσπου κατέληξε στη Θεσσαλονίκη. Σ’ ένα ταξίδι του, λοιπόν, για το Αμύνταιο, την ιδιαίτερη πατρίδα του, δέχτηκε έλεγχο από τροχονόμους στις δέκα το βράδυ, σ’ ένα σταυροδρόμι λίγο έξω από την Έδεσσα. Δε φαντάζεστε τότε την έκπληξή του, όταν ο Αστυνόμος, ελέγχοντας την άδεια οδήγησης του οδηγού, αναφώνησε: «Α!... Ο Δάσκαλός μου!!!»

Τι είχε συμβεί; Ο μαθητής της Έκτης, που θα γινόταν βοσκός στα πρόβατα, είχε γίνει αξιωματικός της χωροφυλακής και αναγνώρισε τον δάσκαλό του, ο οποίος βγήκε απ’ το αυτοκίνητο και αγκάλιασε τον παλιό του μαθητή, ενώ εκείνος αναγνωρίζοντας την επιμονή του να τον στείλει στο Γυμνάσιο, έσκυβε συγκινημένος και του φιλούσε το χέρι, αφήνοντας έκπληκτους τους δύο χωροφύλακες-τροχονόμους της συνοδείας του.