Όσες φορές έρχεται η ώρα να ξαπλώσω για να κοιμηθώ, είναι πάντα ώρα χαράς. Βγαίνει το σώμα από την οργάνωση των οργάνων, βάζει τον αυτόματο (καριδιά, πνευμόνια, σπλάχνα), αφήνει το δίκτυο νεύρων και νευρώνων, των αγγείων τα χιλιόμετρα, τα ναρκωμένα πεδία των ηλεκτρομαγνητικών εντάσεων και συχνοτήτων, κατεβάζει τον διακόπτη των αισθήσεων και βγαίνει στην ελευθερία του ελάχιστου. Η ψυχή απεκδύεται τα περιττά καλύμματα του φωτός και σεμνή και γυμνή παρουσιάζεται στο άγνωστο των δυνατοτήτων. Το άγραφο χαρτί μένει άγραφο, και η αυτόματη γραφή σβήνεται αμέσως, ό,τι και να έγραφε. Το ερευνητικό μάτι στυπόχαρτο.