Το έργο «Ο ΓΚΑΛΕΡΙΣΤΑΣ», αν και μυθιστόρημα πλοκής και ψυχολογίας, πραγματεύεται παράλληλα με πραγματικό και μεταφυσικό τρόπο, το κομμάτι της «τύχης και της ατυχίας». Των συστατικών εκείνων που επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων, ώστε μπορούν να την απογειώνουν κάνοντάς την ποίηση και τραγούδι, αλλά και το ίδιο εύκολα να τη συντρίβουν εξαθλιώνοντάς την.

Πώς όμως η επενέργεια των συστατικών «τύχη - ατυχία» επιβάλλεται στην κοινωνία των ανθρώπων ισόρροπα, ώστε να αποφεύγεται το αίσθημα της αδικίας; “Αυτό ήταν πάντα ένα ερώτημα προς τον εαυτό μου και εδώ βρήκα μία λογική απάντηση”.

Ο ήρωας του έργου, George Copl, είναι ένας υπέρμετρα φιλόδοξος άνθρωπος, υπηρέτης της τέχνης, που έχει όνειρο να γράψει τη δική του μεγαλειώδη ιστορία. Ζωγράφος ο ίδιος, αλλά και γκαλερίστας, φαντάζεται τον εαυτό του σαν τη συνέχεια των μεγάλων εκφραστών του ιμπρεσιονισμού, Μονέ, Ντεγκά, Ρενουάρ κ.λπ.

Η νέα τεχνοτροπία του, θεωρεί, ότι μπορεί να τον καταξιώσει στο πάνθεο των μεγάλων του είδους και να του αποφέρει δόξα, φήμη και χρήμα. Υπάρχει όμως μία διαφορά. Για να μπορέσει να καθιερωθεί ως ένας μεγάλος του είδους θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την εύνοιά της.