Το διάστημα κρύβει αναρίθμητα μυστικά η Κίρα μόλις ανκάλυψε το πλέον θανατηφόρο. Η Κίρα Ναβάρεζ ονειρευόταν να ζήσει σε καινούριους κόσμους. Τώρα ξύπνησε σε έναν εφιάλτη.

Κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης αποστολής τοπογράφησης σε έναν μη αποικισμένο πλανήτη, η Κίρα ανακαλύπτει ένα εξωγήινο κειμήλιο. Στην αρχή ενθουσιάζεται, αλλά η αγαλλίαση μετατρέπεται σε τρόμο όταν η αρχαία σκόνη αρχίζει να κινείται. Καθώς ξεσπάει πόλεμος ανάμεσα στα άστρα, η Κίρα ξεκινάει μια οδύσσεια ανακάλυψης και μεταμόρφωσης, που εκτείνεται σε όλο τον γαλαξία. Η πρώτη επαφή δεν είναι αυτό που φανταζόταν και τα γεγονότα την ωθούν στα όρια του τι σημαίνει να είναι άνθρωπος. Ενώ η Κίρα αντιμετωπίζει τους δικούς της εφιάλτες, η Γη και οι αποικίες της βρίσκονται στα πρόθυρα του αφανισμού. Πλέον η Κίρα ίσως να είναι η μεγαλύτερη και η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας...

Ο πορτοκαλί αέριος γίγαντας, ο Ζευς, ήταν χαμηλά στον ορίζοντα. Τεράστιος και ογκώδης, εξέπεμπε ένα ροδοκόκκινο ημίφως. Γύρω του, μια πλειάδα φωτεινών άστρων έλαμπε κόντρα στο μαύρο του διαστήματος, ενώ κάτω απ’ το άγρυπνο βλέμμα του γίγαντα εκτεινόταν μια γκρίζα ερημιά με βράχια. Μια μικρή συστάδα κτιρίων έστεκε στην κατά τα άλλα έρημη έκταση. Θόλοι, σήραγγες και δωμάτια με παράθυρα. Ένας χώρος ζεστασιάς και ζωής μέσα στο εξωγήινο περιβάλλον.

Θα έφευγαν το πρωί. Θα επιβιβάζονταν στο μεταγωγικό τους, το Φιντάντζα, το οποίο βρισκόταν ήδη σε τροχιά γύρω από την Aδρα. Σε λίγες μέρες, η ίδια και όλα τα μέλη της δεκαμελούς ομάδας τοπογράφησης θα έμπαιναν σε κρυονικό ύπνο κι όταν θα ξυπνούσαν στο 61 του Κύκνου, είκοσι έξι μέρες αργότερα, θα χώριζαν. Θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπε τον Aλαν για... δεν ήξερε για πόσο καιρό. Μήνες, τουλάχιστον. Αν ήταν άτυχοι, πάνω από έναν χρόνο.