Όλα αρχίζουν, τη στιγμή που η Ηρώ συνειδητοποιεί ότι ο εφησυχασμός που έχει ασυνείδητα επιλέξει σαν στάση ζωής την έχει παγιδέψει στην ανυπαρξία...Εκείνη έπειτα πασχίζοντας να προσδώσει νόημα στη ζωή της προσεγγίζοντας τη χαμένη της ευτυχία, επιδιώκει όλο και πιο πολλές αλλαγές. Μα η υπέρτατη επιθυμία για αλλαγή, συχνά οδηγ εί σε παρορμήσεις που οδηγούν στην απώλεια ελέγχου και κατ’ επέκταση του ίδιου του εαυτού. Στην ίδια παγίδα έπεσε κι εκείνη, αποκομίζοντας όμως ένας πλήθος καινούριων διδαγμάτων που στο τέλος θα την ενδυναμώσουν οδηγώντας τη σε μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό της. Χαρτιά και τετράδια, θα λειτουργούν καθ’ όλη την πορεία ως αποθήκες όλων αυτών των βιωμάτων και συμπερασμάτων.

Η ιστορία καταλήγει στο δρόμο των αληθινών της «θέλω», ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο από τον μεσαίο δρόμο σε αυτό το σταυροδρόμι, του οποίου τόσο καιρό διένυε τα άκρα. Τότε γίνεται πια η Ρω, βγάζοντας το Η για να διώξει από πάνω της την «ήττα» και κρατώντας το Ρ το γράμμα το πιο δύσκολο να μάθει σαν παιδί κανείς, μα σαν το μάθαινε ποτέ δεν το ξεχνούσε. Ήξερε πως το ίδιο ίσχυε και για το δικό της περίπλοκο, ασυμβίβαστο μυαλό και την κοσμοθεωρία της, μα και πως για κάποιους αρνητές της αλλαγής, θα έμενε για πάντα η Ηρώ, μια συμβιβασμένη μορφή, αλλά είχε φτάσει σε σημείο να μην την απασχολεί πλέον.