Κάποτε ήταν ένας κάμπος που διέφερε από τους υπόλοιπους. Γιατί ακριβώς στη μέση του υπήρχε ένα μεγάλο, όμορφο, γερό δέντρο. Αυτό το δέντρο ήταν που έκανε εκείνον τον κάμπο ιδιαίτερο. Κι αυτό που έκανε εκείνο το δέντρο ξεχωριστό ήταν η μοναξιά του. Ήρθε όμως μια μέρα που όλα άλλαξαν... Στα κλαριά του δέντρου έκατσε ένα μικρό πουλί που μόλις είχε βγει από το αυγό του και ανακάλυπτε τον κόσμο. Αραγε γίνεται τα πουλιά να έχουν ρίζες και τα δέντρα να έχουν φτερά; «Κι όμως, γίνεται!» θ’ απαντήσουν τα παιδιά και θα χαμογελάσουν. Ευτυχισμένα. (Και στο εξής θα ονειρεύονται δέντρα που πετάνε.)

Μια ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, που μπορεί να μεταμορφώσει την καθημερινότητα έτσι ώστε να μοιάζει με θαύμα ή παραμύθι. Μια ιστορία για παιδιά και για γονείς, για να περνάει ο καιρός… όμορφα.