Ο Ζιλίν πιάνεται αιχμάλωτος από Τατάρους στρατιώτες καθώς επιστρέφει στο σπίτι του. Ο Ρώσος στρατιώτης κρατείται στο ταταρικό χωριό, μαζί με έναν συμπολεμιστή του, προκειμένου να ανταλλαχθούν για λύτρα. Ένα μικρό κορίτσι θα τον λυπηθεί και θα τον βοηθήσει να ελευθερωθεί. Είναι η Ντίνα, η κόρη του αρχηγού των Τατάρων κι εκείνος είναι ο γενναίος Ουρούς, ή αλλιώς «Ο Αιχμάλωτος του Καυκάσου».

Το βράδυ είναι ένας τρυφερός πατέρας που χορεύει με την κόρη του. Το ξημέρωμα, όμως, γίνεται ο αξιωματικός του ρωσικού στρατού που αποφασίζει με σκληρότητα για τις ζωές των αιχμαλώτων του. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, γίνεται ο αυτόπτης μάρτυρας αυτής της «διπλής ζωής». Βλέπει τον βασανισμό των «αδερφών» προς τον «αδερφό» και στοχάζεται για όσα συμβαίνουν αμέσως «Μετά τον χορό».

Πολλά λέγονταν για τον Φεδόρ Κουζμίτς. Η τρομακτική του ομοιότητα με τον τσάρο Αλέξανδρο I και ο αφύσικα αιφνίδιος θάνατος του τελευταίου, πυροδοτούσαν για χρόνια φήμες ότι τελικά ο τσάρος ζούσε σε ένα καλύβι, απαλλαγμένος από το αξιώμά του με το πιο έξυπνο κόλπο: αυτό του πλαστού θανάτου. 28 χρόνια μετά την εμφάνισή του στη Σιβηρία, ο Κουζμίτς πεθαίνει και τα γραπτά του έρχονται να φανερώσουν το μεγάλο μυστικό. Έρχονται να εξηγήσουν πώς ο τσάρος τα κατάφερε κι έγινε «Ο Ερημίτης».

Βάζοντας στο μικροσκόπιο τη Ρωσία ταραγμένων εποχών, ο Τολστόι εμπνέεται τα τρία διηγήματα που περιλαμβάνονται στην παρούσα συλλογή. Με γραφή αριστοτεχνική και συγκινησιακά φορτισμένη, συνθέτει τρεις ιστορίες στοχαζόμενος πάνω στον χαρακτήρα, τις πράξεις, αλλά και τις κοινωνίες των ανθρώπων.