«Η γιορτή»
Η Όλγα είναι μεγαλοαστή. Σε προχωρημένη εγκυμοσύνη αναλαμβάνει τον επίπονο συντονισμό μιας γιορτής με πολλούς καλεσμένους. Πόση μοναξιά βιώνει, άραγε, μια γυναίκα στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί στον ρόλο μιας «όπως πρέπει» κοινωνικής οικοδέσποινας; Και τι θα γίνει με το μωρό; Θα κλάψει;

«Νυστάζω»
Η Βάρκα είναι μόλις δεκατριών ετών και νταντά ενός μωρού. Το μόνο που θέλει είναι να κοιμηθεί λίγο, αλλά κανείς δεν το καταλαβαίνει. Ολοένα της φορτώνουν νέα πράγματα να κάνει. Η νύστα μεγαλώνει. Και τι θα γίνει με το μωρό; Θα σταματήσει να κλαίει; ?ύο γυναίκες, δύο μωρά, δύο τελείως διαφορετικές ζωές. Ή μήπως τελικά δεν είναι και τόσο διαφορετικές.

Στα δύο διηγήματα του βιβλίου, εκδηλώνεται ο ανθρωπιστικός χαρακτήρας που επικρατεί στο σύνολο του τσεχωφικού έργου, με την υιοθέτηση, πρώιμα, της γυναικείας οπτικής στην αφήγηση. Στη «Γιορτή» παρακολουθούμε τις αγωνιώδεις σκέψεις, το παράπονο, το αίσθημα της μοναξιάς και της εγκατάλειψης που βιώνει η ηρωίδα, προσπαθώντας να ανταποκριθεί στις τυπικότητες του κοινωνικού της ρόλου. Στο «Νυστάζω» διαπιστώνεται για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον του Τσέχωφ για την κοινωνική θέση των γυναικών, με την ανάδειξη του ψυχικού αδιεξόδου μιας ταλαίπωρης φτωχής υπηρέτριας.