«Στο Μουλμέιν, στην Κάτω Μπούρμα, με μίσησαν πολλοί άνθρωποι - ήταν η μόνη φορά στη ζωή μου που υπήρξα αρκετά σημαντικός ώστε να μου συμβεί κάτι τέτοιο». Αυτή η σπαρακτική εξομολόγηση αποτελεί ίσως και τον κεντρικό πυρήνα του βιβλίου Οι μέρες της Μπούρμα. Γεννημένο μέσα από την προσωπική εμπειρία του συγγραφέα (υπηρέτησε ο ίδιος ως στέλεχος της Βρετανικής Αστυνομίας στη Βιρμανία για αρκετό καιρό), αποτελεί μια ισορροπία τρόμου του συναισθήματος κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες και μπορεί να μην έχει την ωριμότητα των κατοπινών του έργων, όμως πουθενά αλλού, ο συγγραφέας δεν υπήρξε τόσο βιωματικά άμεσος, τόσο ζωτικά ειλικρινής, τόσο βίαια αληθινός όσο σε αυτήν την πρώτη του μυθιστορία.