Μια ανατρεπτική καταγραφή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους με άξονα την εργασία, από τις απαρχές της ζωής στη Γη μέχρι και το όλο και πιο αυτοματοποιημένο παρόν.

Η εργασία καθορίζει την ταυτότητά μας, το κοινωνικό μας στάτους, το πώς, πού και με ποιον περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας. Είναι όμως η τόσο εντατική εργασία απότοκο της γενετικής μας κληρονομιάς; Αν εμείς ζούμε για να δουλεύουμε και δουλεύουμε για να ζούμε, συνέβαινε το ίδιο με τους προγόνους μας της Εποχής του Λίθου; Πώς έφτασε η εργασία να γίνει η κεντρική οργανωτική αρχή των κοινωνιών μας; Πώς μεταμόρφωσε το σώμα, το περιβάλλον, τις αξίες μας;

Ο διακεκριμένος ανθρωπολόγος James Suzman απαντάει στα παραπάνω ερωτήματα, καταγράφοντας διαχρονικά την εξέλιξη της εργασίας. Αξιοποιεί γνώσεις από την ανθρωπολογία, την αρχαιολογία, την εξελικτική βιολογία, τη ζωολογία, τη φυσική και τα οικονομικά, για να καταδείξει ότι κατά το 95% της ιστορίας τους οι άνθρωποι εργάζονταν πολύ λιγότερο και είχαν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για την εργασία απ’ ό,τι εμείς σήμερα. Αυτό άλλαξε ριζικά με τη μετάβαση από την τροφοσυλλογή στην παραγωγή τροφίμων και αργότερα με τη μετοίκηση στις πόλεις. Επανεξετάζοντας, έτσι, την ιστορία του ανθρώπινου είδους, ο συγγραφέας προτείνει τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε σήμερα η αυτοματοποίηση να μεταβάλει τη σχέση μας με την εργασία και να εγκαινιάσει ένα πιο βιώσιμο μέλλον, με μεγαλύτερη ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.