"Σύντροφοι, το ζώο αυτό είναι η εικόνα και της δικιάς μας ζωής. Όπως αυτό, έτσι κι εμείς σωπαίνουμε υπομένοντας καρτερικά τη μοίρα μας. Κι όμως η δύναμή μας είναι τόσο μεγάλη που τίποτα πάνω σ αυτή τη γη δεν θα μπορούσε να της αντισταθεί. Αν όλοι οι καταπιεσμένοι, όλοι οι δεσμώτες βάδιζαν ενάντια στους καταπιεστές τους, τότε γρήγορα θα τους βάζαμε στη θέση τους όλους αυτούς που σήμερα μας πίνουν το αίμα και ρουφάνε ως και το μεδούλι από τα κόκαλά μας. Θα τους σκορπίζαμε με την πρώτη έφοδο όπως σκορπίζει ο τυφώνας ένα δεμάτι άχυρα. Είναι λίγοι, είναι ελάχιστοι κι αυτοί και το άθλιο σινάφι τους και ανίσχυροι μπροστά στον αναρίθμητο στρατό των αδελφών μας που πλημμυρίζει τη γη!"

Ο Λάκκος του Διαβόλου αποτελείται από οκτώ ιστορίες με τις οποίες ο συγγραφέας αφηγείται τις κακουχίες που αντιμετώπιζαν οι εργάτες του ανθρακωρυχείου της πόλης Λότα, στη Βόρεια Χιλή, εκεί όπου εργαζόταν ο πατέρας του. Ο Μπαλδομέρο Λίγιο με το σπουδαιότερο έργο του μάς μεταφέρει από πρώτο χέρι τις συνθήκες ζωής των ανθρακωρύχων. Σύμφωνα με τον Ντόναλντ Φ. Μπράουν οι ιστορίες του βιβλίου θα μπορούσαν να είναι μέρος ενός αχρονικού διαλόγου με το, αντίστοιχης θεματολογίας και προγενέστερο, Ζερμινάλ του Εμίλ Ζολά.