Τι είναι πραγματικά η δύναμη και μέχρι πού μπορεί να φτάσει; Ποια είναι τα όρια της καταστροφής και γιατί μας γοητεύει τόσο; Ο Ντοστογιέφσκι έχει πει το περίφημο: «αν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται». Μπορούμε όντως να συλλάβουμε τούτη την άναρχη ελευθερία; Οι παραπάνω σκέψεις αποτυπώνουν εν συντομία την ουσία του έργου “Καταστρέφοντας τους θεούς”.

Η ιστορία ξεκινάει δεκατρία χρόνια μετά από ένα τραγικό συμβάν: την αυτοκτονία του πρωταγωνιστή. Με τον καλύτερο φίλο του να έχει αναλάβει έναν δύσκολο ρόλο -να πρέπει να εξηγήσει στη μητέρα του αδικοχαμένου εφήβου τα αίτια αυτής της μοιραίας απόφασης- μια μυστική συμφωνία φανερώνεται με σκοπό να επισφραγίσει μια δεύτερη. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η αινιγματική φιγούρα του “φίλου” δυσκολεύει την κατάσταση, μιας και δεν είναι σαφείς οι προθέσεις του, αλλά ούτε και ο τρόπος που φαίνεται να βοηθούσε τον ήρωα. Όσο η πλοκή προχωράει η δράση κλιμακώνεται, ο κάθε χαρακτήρας, σαν πιόνι, κάνει την κίνησή του, συμμαχίες οργανώνονται στρατηγικά και οι αποκαλύψεις πληθαίνουν, έως ότου πέσουν οι μάσκες και αποκαλυφθούν όλα. Ή σχεδόν όλα...

Σε αυτό το μυθιστόρημα ο πρωταγωνιστής θα βρεθεί σε ένα ιδιαίτερο μονοπάτι που χωρίζεται σε δύο δρόμους και θα πρέπει να κάνει την επιλογή του. Είτε θα πρέπει να πράξει αναλογιζόμενος μιας μεταφυσικής του κόσμου είτε να πράξει με την απουσία της. Θα χωθεί αναπόφευκτα στα έγκατα του μηδενισμού, θα παλέψει με νοητικά τέρατα και στο τέλος θα κηρύξει πόλεμο με τους Θεούς και το δημιούργημά τους, την ίδια την ύπαρξη.